Zoals het spreekwoord zegt aan de top komen is lastig, maar er blijven is helemaal lastig. Dat gold ook voor de ZaterdagBier. Voor de winterstop onbedreigd bovenaan, maar na 2 onnodige nederlagen is het weer spannend aan de top.
Afgelopen zaterdag stond de ZaterdagBier dan ook niet meer met hun hoofd in de wolken, maar met 2 voeten op de grond. Nu verliezen zou bijna een verloren seizoen betekenen.
De tegenstander van zaterdag was WVHEDW, altijd lastig. Dit keer was het dubbellastig, want van de vertrouwde achterhoede was nagenoeg niemand aanwezig. Hoofdbrekens voorafgaand aan de wedstrijd…..
Naast de vertrouwde achterhoede waren ook de 1e, 2e en 3e aanvoerder niet van de partij. Het team moest het dan ook doen met de zelfbenoemde ‘echte’ aanvoerder. Winnen was het doel!
Wat overigens niet anders was, waren de driehoekjes die gemaakt werden en het laten rondgaan van de bal. Dat zit goed binnen het team. Het leek er dan ook nu weer op dat er wel ‘even’ gewonnen zou worden.
Het eerste doelpunt werd dan ook snel gemaakt door de ZaterdagBier. Een terechte penalty brak de ban. Mick is zijn trauma van de beker alweer een tijdje te boven en nam de penalty dan ook feilloos. De ban leek gebroken, maar men liep nog niet over van het zelfvertrouwen. Dat bleek ook wel, want WVHEDW knokte zich snel terug in de wedstrijd. Bij rust stond het dan ook 1-2. De schrik zat er goed in. In de rust werd dan ook gesleuteld aan de opstelling. Zo werd Gijs Geluk (de latere MOTM) gebracht, dat bracht meer rust in de verdediging en op het middenveld.
Met veel lef en durf ging de ZaterdagBier op zoek naar de gelijkmaker. In een wat rommelige situatie was het Joost die zijn hoofd koel hield en de 2-2 maakte. De vers in het veld staande Kevin maakte zijn goal en stopte nagenoeg op zijn hoogtepunt. Met 3-2 werd het wel steeds spannender.
Wat dan ook volgde was een storm aan corners van WVHEDW. Een wapen waar de ZaterdagBier nog steeds geen goed antwoord op heeft, maar gelukkig was de scherpte bij WVHEDW ver te zoeken en kwam de ZaterdagBier ongeschonden uit de strijd.
Zeker toen ook de laatste man bij WVHEDW druk niet meer aan kon en bij een dieptebal van de ZaterdagBier de controle kwijt was en in paniek raakte. Hij schoot de bal hard tegen het hoofd van Kevin, die op zijn beurt een kopbal van ongeveer 20 meter over de te ver uit zijn doel staande keeper wist te werken. Het zou het hoogtepunt van de dag worden. De 4-2 was het genadeschot.